بید و مجنون

 ما روزی همه آگاهی‌هایمان را مچاله خواهیم کرد. همان روزی که بفهمیم فاصله بین به حق بودن و فاشیست بودن نبودن جای آن کسی است که همیشه بدترین اتفاق برایش می‌افتد. همان‌ روز احتمالا تمام کاسه و کوزه ها را بید و مجنون...

به دور و برت که نگاه می‌کنی می‌بینی چقدر آدم آمدند و رفتند و گلچین روزگار این بار عجب خوش سلیقه بود که در نهایت چندی ماندند. اما بجای اینکه فکر کنم به آنهایی که ماندند و حضورشان غنیمت است، می‌خواهم یک بید و مجنون...

زندگی در راه چه خدمتی بود که مرگ ارزان شد؟ به قول یکی، وقتی که مدت‌ها زندگی می‌کنیم به سوی مرگ، در خدمت نیستی، ترسمان هم از زندگی‌مان است.

اصلا این خوش‌خدمتی به کنار، آن که ترس ِجان دارد، وقتی حساب کار به دستش می‌آید خودش چه قیمتی بر باقی حیاتش می‌گذارد؟ بیش از پیش؟

اما انگار مرگ دوباره به کمین می‌رود تا زندگی راه خودش را بیابد و ذره ذره از قیمت خودش بکاهد. وقتی شکوفه‌ها را دیدی این بار بیشتر نظاره کن و بویی به همراه ببر، به یاد زمستان هم باش که فصل‌ها همین طور نمی‌مانند

بید و مجنون...

آفت خبررسانی و شبکه های اجتماعی در مواقع بحران که لزوما محدود به پخش شایعه و آمار و راه حلهای دروغین نیست؛ می تواند گریبانگیر قشر متخصص و تحصیل کرده و کارشناس هم باشد. نمونه اش همین که این روزها، با ت بید و مجنون...